Ιστορική ήταν η χθεσινή ημέρα, Πέμπτη 15/2 για την Ελλάδα αλλά και για τα ομόφυλα ζευγάρια της χώρας μας, καθώς υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο που αφορά τους γάμους και την υιοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών.
Το νομοσχέδιο συγκέντρωσε 176 θετικές ψήφους και εξασφάλισε με έναν τρόπο ένα καλύτερο «αύριο» για τα ομόφυλα ζευγάρια που πλέον θα μπορούν να παντρευτούν με πολιτικό γάμο αλλά και να υιοθετήσουν παιδί.
Ο Θέμης Κανέλλος μιλά στο HerNews και στη δημοσιογράφο Κατερίνα Αλεξανδρίδου για το νομοσχέδιο αλλά και για το πως οραματίζεται την Ελλάδα σε μερικά χρόνια από τώρα καθώς και για το εάν σκοπεύει να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια.
Ποια είναι τα συναισθήματά σου μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια με 176 ψήφους;
Νιώθω μια δικαίωση, γιατί επιτέλους η χώρα που ζω δεν με βλέπει ως άτομο δεύτερης κατηγορίας και αυτό φαίνεται πλέον και στο νόμο και όχι μόνο στα λόγια γιατί πολλά λεγόντουσαν αλλά τίποτα από πράξεις. Επιτέλους το 2024 μπήκαμε και εμείς σε μια από τις 38 χώρες -αν δεν κάνω λάθος- όπου έχουμε ισότητα στο γάμο και ισότητα στην οικογένεια, γιατί είναι πολύ ωραία η αγάπη, η οικογένεια, το να δημιουργήσεις σχέσεις που κρατάνε, να μπορέσεις να υιοθετήσεις ένα παιδάκι το οποίο έχει βρεθεί σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση όπου είναι το ορφανοτροφείο.
Τώρα πράγματα του τύπου “θα γίνουν gay επειδή τους μεγαλώνουν gay” δεν ξέρω καν τι να σχολιάσω… εγώ είμαι gay αλλά γεννήθηκα από straight γονείς οπότε αυτό το πράγμα δεν έχει βάση. Ζούσα μέσα στους τσακωμούς, έφαγα τρελό bullying και πόλεμο για αυτό που είμαι. Οπότε χαίρομαι που πλέον υπάρχουν οικογένειες εκεί έξω που θα αποδεχτούν το παιδί τους για αυτό που είναι, είτε θέλει να γίνει δικηγόρος, σκουπιδιάρης, είτε είναι λεσβία, είτε είναι straight, αν παντρευτεί ένα άτομο διαφορετικής φυλής, διαφορετικής κουλτούρας. Είναι πάρα πολύ ωραίο γιατί πλέον θα υπάρχει ισότητα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Θεωρείς ότι μετά από την ψήφιση του νομοσχεδίου οι γονείς που έχουν ομοφυλόφιλα παιδιά θα είναι πιο «ανοιχτοί» απέναντί τους;
Εννοείται αυτό! Σίγουρα θα υπάρχουν άνθρωποι ακόμα και για πάντα, οι οποίοι θα έχουν τα δικά τους κόμπλεξ και ομοφοβικά προβλήματα. Αλλά όταν υπάρχει ένας νόμος ο οποίος δείχνει έμπρακτα ότι θα μπορούμε και εμείς να είμαστε μέλη της κοινωνίας, κάτι το οποίο -η δικιά μας η κοινωνία τουλάχιστον- το έχει βάλει ως “βραβείο” δηλαδή την οικογένεια, όλοι ξέρουμε ότι από μικροί μαθαίνουμε ότι είναι καλό να κάνουμε οικογένεια, να έχουμε έναν άνθρωπο να αγαπάμε, πλέον θα μπορούμε και εμείς να το κάνουμε οπότε οι γονείς θα βλέπουν και πιο ξεκάθαρα ότι “μπορεί να μην είναι και τόσο περίεργο” και “το παιδί μου μπορεί να μην παντρευτεί μια γυναίκα αλλά ένα αγόρι και θα κάνει τη δική του οικογένεια με τον δικό του τρόπο”. Είναι πολύ σημαντικό και για τους γονείς πιστεύω αυτό, να νιώθουν λίγο πιο “ήσυχοι”.
Το επικοινωνήσατε με τη μητέρα σου ότι ψηφίστηκε το νομοσχέδιο; Τι σου είπε;
Ναι της το είπα, πιστεύω χάρηκε! Δεν το σχολιάσαμε πάρα πολύ αλλά νομίζω ότι χάρηκε που θα μπορέσω να ζήσω στην Ελλάδα και κάποια στιγμή να παντρευτώ και να μη χρειαστεί να τρέχω στο εξωτερικό για να κάνω κάτι τόσο αυτονόητο. Της το έστειλα μέσα από ένα meme, γιατί στέλνουμε τέτοια πράγματα με τη μάνα μου και γελούσε.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Είναι στα σχέδιά σου πλέον να δημιουργήσεις τη δική σου οικογένεια;
Εμένα πάντα ήταν στα σχέδιά μου αυτό, το πως και με ποιον τρόπο θα το έκανα είναι μια άλλη συζήτηση. Παρόλα αυτά πίστευα ότι κάποια στιγμή θα γίνει και στην Ελλάδα, είχα ελπίδες, δεν πίστευα ότι ζω σε μια τόσο οπισθοδρομική κοινωνία. Ναι μεν υπάρχει κόσμος εκεί έξω που είναι ομοφοβικός κλπ αλλά πλέον φοβούνται να εκφράσουν αυτές τις ακραίες απόψεις τους. Η αγάπη στο τέλος νικάει. Εγώ θέλω κάποια στιγμή να υιοθετήσω παιδί -όχι τώρα γιατί είμαι ακόμα εγώ παιδί- αλλά κάποια στιγμή θέλω να κάνω τη δική μου οικογένεια με οποιαδήποτε μορφή μπορεί να έχει.
Πώς οραματίζεσαι την Ελλάδα σε μερικά χρόνια από τώρα με βάση αυτή την αλλαγή που θα επιφέρει το νομοσχέδιο;
Οραματίζομαι την Ελλάδα “να κοιτάει τη δουλειά της”, τα δικά τους τα προβλήματα, να κάνουν focus στις δικές τους οικογένειες και στο πως να κάνουν τον δικό τους άνθρωπο ευτυχισμένο και όχι να κοιτάνε πως να δυστυχήσει ο δίπλα για να νιώσουν μια ικανοποίηση πίσω από τα κομπλεξικά τους “πρέπει” όπως “πρέπει να έχει μαμά και μπαμπά ένα παιδί” ή “ο γάμος πρέπει να είναι ανάμεσα σε μια γυναίκα και έναν άντρα”. Ελπίζω κιόλας ότι στο μέλλον θα μπορώ να βγαίνω στην Ελλάδα και πιο χαλαρά έξω με τον σύντροφό μου, να ζούμε τη ζωή μας, να έχουμε κάποια στιγμή το παιδί μας, να μη μας βλέπει η κοινωνία ως μια διαφορετική οικογένεια αλλά ως “μια οικογένεια”.
Όπως βλέπουμε κυκλοφορείς κανονικά με τον σύντροφό σου. Έχει συμβεί ποτέ κάποιο περιστατικό που να σε κάνει να νιώσεις αμήχανα ή άσχημα;
Η αλήθεια είναι ότι φοβούνται. Προφανώς δε φοβούνται εμένα καλά ίσως και εμένα λίγο γιατί ξέρουν ότι είμαι “τρελή”και γενικά εγώ ποτέ δεν είχα πολύ έντονα ξεσπάσματα ομοφοβίας ευτυχώς, είχα μερικά αλλά σε σχέση με άλλους ανθρώπους που είναι παντελώς άγνωστοι, εγώ είμαι και λίγο πιο προνομιούχος γιατί έχω βγει στην τηλεόραση αλλά νομίζω ότι βλέπουν και τον σύντροφό μου οπότε λίγο “φοβούνται”. Δυστυχώς όμως υπάρχουν πολλά ομόφυλα ζευγάρια εκεί έξω που έχουν βιώσει πολύ έντονες καταστάσεις, είναι πολύ καλό που πλέον η Κυβέρνησή μας και η ελληνική κοινωνία, βαδίζουν στον σωστό δρόμο που είναι η ισότητα προς όλους τους ανθρώπους.
