Οι άνθρωποι, τείνουν να κοιτάζουν περισσότερο τις ανάγκες των άλλων παρά τις δικές τους. Σε πολλές περιπτώσεις, βάζουν στην άκρη τα θέλω τους και επιδίδονται στην πραγματοποίηση ετέρων αναγκών. Γιατί συμβαίνει αυτό το φαινόμενο;
Η ψυχολόγος Μαριλένα Γραμματικοπούλου μίλησε στο Hernews, εξηγώντας το φαινόμενο.
-
Γιατί οι άνθρωποι θέλουν να ικανοποιούν περισσότερο τα θέλω των άλλων παρά τα δικά τους;
Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα, και μια από τις μεγαλύτερες ανάγκες μας είναι η ανάγκη για αποδοχή, η ανάγκη του “ανήκειν”. Μια διαστρεβλωμένη πεποίθηση που έχει αρκετός κόσμος είναι, ότι αν ικανοποιούμε τα “θέλω” των άλλων, θα έχουμε την αποδοχή τους και τη συμπάθεια τους. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία θα είμαστε κι εμείς ευχαριστημένοι, γιατί εάν είναι ικανοποιημένοι οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν, θα αισθανόμαστε κι εμείς όμορφα! Αυτό ισχύει εν μέρει, χωρίς όμως να αναλογιζόμαστε τι γίνεται με την ικανοποίηση των δικών μας “θέλω”, που μπορεί να είναι διαφορετικά από των δικών μας ανθρώπων και περιμένουν κι εκείνα να ικανοποιηθούν!
-
Γιατί οι άνθρωποι δεν θέτουν τα δικά τους θέλω ως προτεραιότητα; Γιατί υπάρχει αυτό το φαινόμενο;
Μερικοί άνθρωποι, έχουν ως βάση της προσωπικότητας τους το να είναι αρκετά υποχωρητικοί, να βάζουν τους άλλους σε προτεραιότητα και όχι τους εαυτούς τους, είτε επειδή πιστεύουν ότι δεν το αξίζουν οι ίδιοι, είτε γιατί δεν έχουν μάθει να το κάνουν, και συνεπώς έχουν ως προδιάθεση να ασχολούνται περισσότερο με τις ανάγκες των άλλων παρά με τις δικές τους. Μέσα από αυτή τη διαδικασία έρχεται η ενίσχυση του να έχουμε ανθρώπους γύρω μας που μας θαυμάζουν για την ανιδιοτέλεια μας, την προσφορά και τη δοτικότητα μας, κάτι που είναι πολύ θελκτικό να το ακούμε και ας μην καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν είναι υγιές για εμάς τους ίδιους.
-
Πώς μπορούμε να θέσουμε τον εαυτό μας κύριο στη ζωή μας και πρώτα να κοιτάζουμε το δικό μας καλό και έπειτα των άλλων; Γιατί αυτό είναι σημαντικό;
Μια αντίληψη που επικρατεί ειδικά μεταξύ ανθρώπων που έχουν μάθει από μικρή ηλικία να βάζουν σε προτεραιότητα τους άλλους ανθρώπους και όχι τους εαυτούς τους, είναι ότι για να κοιτάξουν τον εαυτό τους θα πρέπει να στερήσουν από τους άλλους το κομμάτι αυτό, δηλαδή φροντίζω τον εαυτό μου εις βάρος των άλλων ανθρώπων.
Η φροντίδα, η δοτικότητα, η στήριξη, και άλλες συναφείς έννοιες δεν έχουν όριο. Και αν το δούμε και αντίστροφα, αν δεν ξέρουμε πώς να φροντίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, δεν θα ξέρουμε πώς να φροντίσουμε και τους άλλους ανθρώπους.
Η αυτοφροντίδα, στην οποία συμπεριλαμβάνονται η ικανοποίηση των αναγκών μας και το να βάζουμε τον εαυτό μας σε προτεραιότητα είναι πολύ σημαντική, για τη διασφάλιση μιας υγιούς και ισορροπημένης ψυχικής υγείας, αλλά και για τη σύναψη υγιών διαπροσωπικών σχέσεων! Διαφορετικά, είμαστε επιρρεπείς και στην εκμετάλλευση από τους άλλους γιατί μας βλέπουν ως αστείρευτες πηγές δοτικοτητας, αλλά και στην ανάπτυξη καταθλιπτικής συμπτωματολογίας γιατί τα αποθέματα μας εξαντλούνται όσο δεν προσπαθούμε να τα ξαναγεμίσουμε!
Βρείτε την ψυχολόγο Μαριλένα Γραμματικοπούλου στα social media με ένα κλικ εδώ
