Η θεωρία ότι οι άντρες διαλέγουν συνήθως γυναίκες που μοιάζουν στη μητέρα τους, γνωστή και ως “ομοιότητα μεταξύ εταίρων”, έχει συζητηθεί εδώ και αρκετές δεκαετίες από τη ψυχολογία και την κοινωνιολογία.
Πολλοί επιστήμονες έχουν μελετήσει το θέμα και έχουν διαπιστώσει κάποια επιστημονικά στοιχεία που υποστηρίζουν αυτήν τη θεωρία, αλλά δεν είναι απόλυτα σαφές και δεδομένο ότι ισχύει για όλους.
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, οι άνθρωποι έχουν την τάση να επιλέγουν εταίρους που μοιάζουν με τους γονείς τους σε κάποιο βαθμό. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γονείς είναι οι πρώτοι αναφορικά με τις σχέσεις που αναπτύσσουμε και τα πρότυπα που δημιουργούνται. Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει μια τάση για την επιλογή εταίρων που μοιάζουν σε κάποιο βαθμό με τον εαυτό μας, όχι μόνο με τους γονείς μας.
Παρόλα αυτά, οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι η θεωρία αυτή δεν είναι απόλυτη.
Ακόμη, μερικοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι η αναζήτηση ενός συντρόφου που μοιάζει με τη μητέρα ή τον πατέρα μπορεί να σχετίζεται με την επίλυση ανεπίλυτων συναισθηματικών θεμάτων από την παιδική ηλικία. Για παράδειγμα, ένα άτομο με έλλειμμα στην αγάπη ή στην προσοχή από τον πατέρα του μπορεί να αναζητά αυτή την έλλειψη από την σύντροφο του.
Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να γενικεύσουμε και να πούμε ότι όλοι οι άντρες επιλέγουν συντρόφους με βάση αυτά τα κριτήρια.
Η αναζήτηση ενός συντρόφου είναι μια πολύπλοκη διαδικασία και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως οι προσωπικές ανάγκες, οι εμπειρίες, οι αξίες και οι πεποιθήσεις.
Ο δρόμος για τα θέλω μας – Πως να γνωρίσουμε πραγματικά τον εαυτό μας
