Η Ρένια Λουιζίδου σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Μίλησε για τον εαυτό της , τον Πέτρο Φιλιππίδη αλλά και τον αγαπημένο της Βλάσση Μπονάτσου.
«Υπήρξα πολύ βλάκας. Δεν μπόρεσα ποτέ να απολαύσω το “ωραία γυναίκα”. Ήμουν πάντα πολύ πιο προσγειωμένη και μετρημένη και δεν απόλαυσα τα χρόνια που σήμερα όταν βλέπω την εικόνα μου τότε λέω “όμορφη ήμουν”….
Αυτό όμως με φύλαξε και στη δουλειά από πολλά πράγματα.
Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι με παίρνει να πλασάρω τον εαυτό μου σαν πολύ ωραία γκόμενα»
«Ήταν δύσκολο και στενάχωρο όταν πέθανε ο Βλάσης. Ήταν ένας άνθρωπος που δε μπορούσε να το βάλει το μυαλό σου ότι πεθαίνει γιατί ήταν η χαρά της ζωής και γιατί αν κάποιος δικαιούται και ξέρει να ρουφάει τη ζωή αυτός ήταν ο Βλάσης… Μπορεί να μην άντεχε να γεράσει. Πως θα την κατέβαζε την ταχύτητα που είχε; Δε μπορώ να φανταστώ τον Βλάση να κάνει οικονομία του εαυτού του» Ένα remake των Απαράδεκτων θα της φαινόταν “εφιαλτικό” χωρίς εκείνον.
«Είχα την τύχη να έχω κι άλλες επιλογές ώστε να μπορώ να κρατήσω αποστάσεις από καταστάσεις που ήξερα ότι θα είναι ζόρικες ή που ήξερα από άλλους ανθρώπους που εμπιστεύομαι ότι η κατάσταση είναι ζόρικη. Είχα την τύχη να μπορώ να κρατήσω τις αποστάσεις. Δεν είμαι του καβγά…. Έχω προτιμήσει να κάνω υπομονή, σε πράγματα που μπορείς να κάνεις υπομονή όχι ακραία σαν αυτά που ακούστηκαν, και μετά να πω ότι δε θα ξαναδουλέψω» ανέφερε σε άλλο σημείο η Ρένια Λουιζίδου.
Για τον Πέτρο Φιλιππίδη είπε: «Έχω δουλέψει με τον Πέτρο τα πρώτα χρόνια. Η τελευταία μας δουλειά ήταν το 2001. Αυτή την περίοδο γίνονται οι δίκες και καλό θα ήταν οι άνθρωποι που δεν εμπλεκόμαστε άμεσα να είμαστε λακωνικοί. Το να βλέπεις έναν άνθρωπο που ξέρεις από τα πρώτα χρόνια της δουλειάς σου να φτάνει εκεί, είναι θλιβερό, Είτε αθώος, είτε ένοχος, είτε οτιδήποτε το να βλέπω τον Πέτρο στη φυλακή είναι θλιβερό.
