Η ρίζα του προβλήματος της συναισθηματικής πείνας ενός ανθρώπου, είναι για να καλύψουμε συναισθηματικές απώλειες και κενά. Το άγχος της εργασίας, οι οικονομικές ανησυχίες, τα θέματα υγείας, οι προσωπικές και ερωτικές σχέσεις.οτιδήποτε από αυτά ή και περισσότερα μαζί μπορεί να είναι τα αίτια της συγκεκριμένης συνθήκης.
Αυτό που ονομάζουμε συναισθηματική πείνα, είναι ουσιαστικά ,η κατάσταση κατα την οποία δεν καταναλώνουμε φαγητό για να καλύψουμε την βιολογική μας ανάγκη, αλλά την συναισθηματική μας.
Για παράδειγμα, αν ένα άτομο έχει να αντιμετωπίσει μία στρεσογόνος κατάσταση, όπως μία δύσκολη παρουσίαση ή εξέταση, έναν τσακωμό με έναν φίλο ή κάποιον άλλο σημαντικό, καταφεύγει στην κατανάλωση τροφής, προκειμένου να απελευθερώσει ορμόνες και να νιώσει θετικά συναισθήματα που θα του αποδεσμεύσουν όπως νομίζει το συναισθηματικό φορτίο.
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, αναζητά ένα βρέφος την ασφάλεια και την συναισθηματική πληρότητα ,από το άτομο που το φροντίζει. Συνήθως είναι η μητέρα, διότι μέσω του θηλασμού επιτυγχάνεται και καλύπτεται η επαφή και η συναισθηματική σταθερότητα.
Όσο μεγαλώνουμε τόσο τα άγχη που βιώνουμε, καθώς περνάμε διάφορα στάδια ανάπτυξης και εμπειριών, διαχειρίζονται μέσω του θηλασμού.
Ο θηλασμός όμως, κάποια στιγμή, παύει να αποτελεί ‘’ασπίδα’’μας από το στρες, το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα της καθημερινότητας. Ως αποτέλεσμα έχει να καταλήγουμε σε τρόπους που θα καλύψουν ό,τι μας λείπει από συναίσθημα εκείνη τη στιγμή.
Οι παράγοντες που οδηγούν το άτομο στη συναισθηματική κατανάλωση μπορεί να είναι:
- Η μη δραστηριοποίηση του ατόμου σε δραστηριότητες που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν το στρες, τη θλίψη κτλ. όπως για παράδειγμα, τα χόμπι, το γυμναστήριο, κάποιο άθλημα που σας ευχαριστεί, η εγγραφή σε κάποιο πολιτιστικό σύλλογο.
- Η μη διαχώριση της διαφοράς μεταξύ σωματικής και συναισθηματικής πείνας.
- Το να χρησιμοποιείς αρνητικές εκφράσεις και χαρακτηρισμούς για τον ίδιο σου τον εαυτό μπορεί να σχετιστεί με επεισόδια υπερφαγίας και να δημιουργήσει με την πάροδο του χρόνου έναν κύκλο συναισθηματικής κατανάλωσης φαγητού.
- Η μεταβολή των επιπέδων της κορτιζόλης σε σχέση με το στρες, οδηγεί σε έντονη επιθυμία για φαγητό.
- Οι αυτοματοποιημένες ενέργειες της κάλυψης του συναισθηματικού κενού
Διάκριση της συναισθηματικής από τη βιολογική πείνα
- Η φυσική πείνα αναπτύσσεται αργά και με την πάροδο του χρόνου σε αντίθεση με τη συναισθηματική που έρχεται απότομα ή ξαφνικά.
- Στη φυσική πείνα επιθυμείτε μια ποικιλία τροφίμων από όλες τις ομάδες. Αντίθετα για να κατευνάσετε την συναισθηματική σας πείνα χρειάζεστε μόνο ορισμένα τρόφιμα πχ γλυκά.
- Όταν τρώτε επειδή πεινάτε πραγματικά αισθάνεστε το αίσθημα της πληρότητας και αυτό από μόνο του αποτελεί ένα «σύνθημα» προς τον οργανισμό για να σταματήσετε. Νιώθετε δηλαδή χορτάτοι και σταματάτε. Από την άλλη όταν τρώτε συναισθηματικά, μπορεί να τρώτε και να μην αισθάνεστε αυτή την αίσθηση της πληρότητας με αποτέλεσμα να συνεχίζετε να λαμβάνετε πολλή περισσότερη τροφή απ΄ ότι πραγματικά χρειάζεται το σώμα.
- Στη φυσική πείνα δεν δημιουργούνται αρνητικά συναισθήματα για το φαγητό, σε αντίθεση με την συναισθηματική που το άτομο μετά την κατανάλωση τροφής νιώθει ενοχές ή ντροπή για το φαγητό που έφαγε.
Τρόποι αντιμετώπισης
1) Βρείτε άλλους τρόπους αντιμετώπισης του στρες.
2) Ενεργοποιήστε το σώμα σας.
3) Ακολουθήστε μια υγιεινή διατροφή.
4) Απομακρύνετε τους «πειρασμούς» από το ντουλάπι σας.
5) Προσπαθήστε να μην απομονώνεστε σε στιγμές θλίψης ή άγχους.
6) Μη τρώτε μπροστά από την τηλεόραση, τον υπολογιστή ή το κινητό.
Μαρία Γατζούδη
Fashion editor- Ενδυματολόγος-Σεναριογράφος
Msc-Med
Instagram: @mariagatzoudi
