Εξάρτηση στις σχέσεις. Μια πρόταση, χίλιες συζητήσεις. Ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα θέματα τόσο στις φιλικές και κοινωνικές συναναστροφές όσο και μέσα στο πλαίσιο των συνεδρίων μιας ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας.
Πότε μια σχέση είναι εξαρτητική:
Γράφει ο ψυχολόγος Πάνος Πλουμίδης
Μια σχέση λοιπόν, είναι εξαρτητική όταν τα άτομα της σχέσης θεωρούν απαραίτητη τη γνώμη, τον έλεγχο ,την αναφορά στο έτερο άτομο που συμπληρώνει τη σχέση. Εξάρτηση είναι όταν φτάνουμε στο σημείο να αδυνατούμε να πάρουμε μόνοι μας αποφάσεις, όταν αναγκαζόμαστε να είμαστε πάντα μπλοκαρισμένοι ψυχικά, όταν ο άλλος διαφωνεί με κάποια απόφαση ή θέση μας και όταν ενώ προσπαθούμε να αποκτήσουμε την αυτοκυριαρχία μας ξαναγυρνάμε πάλι πίσω στην εξάρτηση γιατί φοβόμαστε ότι δε θα τα καταφέρουμε χωρίς τον άλλο.
Η εξάρτηση μας οδηγεί πάντα με μαθηματική ακρίβεια στην αδυναμία και όσο πιο μεγάλη και σημαντική είναι τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος να χάσουμε την επαφή με τον εαυτό μας, τα θέλω και τις πραγματικές μας ανάγκες.
Η εξάρτηση μπορεί να εντοπιστεί σε όλα τα συστήματα ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Μπορεί να είναι μεταξύ παιδιού και γονέα, φίλου με φίλο και σαφώς στις ερωτικές σχέσεις. Η κάθε εξάρτηση μπορεί να έχει πολλές προεκτάσεις και να καλύπτει από μικρό έως τεράστιο τμήμα της λειτουργικότητας ενός ατόμου σε σημείο που στο τέλος αυτό να οδηγείται να μην έχει τον παραμικρό έλεγχο βούλησης στη ζωή του.
Συνήθως στις εξαρτήσεις αυτές έχουμε έναν δυνατό κι έναν αδύναμο πόλο όπου ο δυνατός λαμβάνει τις αποφάσεις και ο αδύναμος ακολουθεί, παρόλα αυτά δε λείπουν οι περιπτώσεις που οι ρόλοι εναλάσσονται κι έτσι ο αδύναμος γίνεται ο δυνατός κ.ο.κ
Παρέμβαση: Η παρέμβαση στις σχέσεις εξάρτησης είναι αναγκαία και μοναδική σαν λύση και σκοπό δεν έχει άλλο παρά την ψυχική ενδυνάμωση του ανθρώπου που υποφέρει ούτως ώστε σταδιακά και με σωστές κινήσεις να αντικατασταθεί η εξάρτηση και τη θέση της να πάρει η αγάπη για τον εαυτό και η ψυχική δύναμη.
Ο δρόμος δεν είναι εύκολος ούτε και γρήγορος καθώς ειδικά στις σοβαρές εξαρτήσεις χρειάζεται αρκετός χρόνος και ψυχικός κόπος αρχικά στο να γίνει η αναγνώριση της εξάρτησης και η σταδιακή λύση στης στο μέλλον.
Η εξάρτηση στη θεραπεία:
Πολύς λόγος γίνεται και για την εξάρτηση με το θεραπευτή στα πλαίσια μιας ψυχοθεραπείας και όχι άδικα. Ο θεραπευόμενος θα περάσει πιθανά μια περίοδο εξειδίκευσης και εξάρτησης με τον θεραπευτή ειδικά όταν άρχικα δομηθεί μια ισχυρή θεραπευτική σχέση.
Όμως η εξάρτηση αυτή, είναι επιστημονικά ελεγχόμενη και εφόσον τηρούνται τα σωστά όρια και στόχοι της θεραπευτικής συνθήκης, η εξάρτηση αυτή σταδιακά μειώνεται και τη θέση της παίρνει ένα ισχυρό εγώ από την πλευρά του θεραπευόμενου ο οποίος νιώθει όλο και πιο δυνατός και σίγουρος να αποφασίζει για τη ζωή του και τις επιθυμίες του μόνος του χωρίς καμία ανάγκη παρέμβασης ή συμβουλής.
Πάνος Πλουμιδης
Ψυχολόγος Ψυχαναλυτής. Α.Π.Θ
Msc Ιατροδικαστικής Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ
Msc psychoanalysis Paris 8
Msc Φιλοσοφίας, Α.Π.Θ
Facebook: Πάνος Πλουμίδης
Instagram: _ppanos_
