Πρώτη του Μάρτη σήμερα και ας ευχηθούμε καλό μήνα. Πολύ θα θέλαμε βέβαια να ήταν ένας ανέμελος μήνας που προμηνύει το καλοκαιράκι. Αλλά έχουμε πόλεμο. Κανονικό. Με βόμβες και νεκρούς. Με απελπισία και φευγιώ.
Ένας Μάρτης σκληρός όπως έχουμε συνηθίσει τα τελευταία 2 χρόνια. Με διαφορετικό εχθρό αυτήν την φορά. Τους προηγούμενους 2 «Μάρτηδες» είχαμε τον αόρατο εχθρό, κορονοϊό. Ακόμα τον έχουμε. Αλλά τώρα έχουμε και τον εχθρό του πολέμου,τους πυραύλους, τις βόμβες, τους θανάτους.Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα ξημέρωναν αυτές οι μέρες του Μάρτη και θα περιμέναμε τις τελευταίες εξελίξεις για τα νέα όσως έχουν πληγωθεί από τον πόλεμο; Και όμως.. αυτές οι μέρες είναι εδώ. Έχουμε τον φόβο για το επόμενο λεπτό και μια απελπισία σε όλο τον πλανήτη. Μοιράστε λουλούδια, όχι βόμβες.
Μοιράστε αγάπη, όχι διχασμό.
1η Μαρτίου σήμερα και όλα αλλάζουν. Ακόμα και τα πιο μικρά που γνωρίζαμε. Ότι είμαστε ελεύθεροι ας πούμε. Ότι έχουμε παγκόσμια Ειρήνη. Δεν έχουμε τίποτα. Ίσως έχουμε αποτύχει γενικά και ειδικά.
Ας θυμηθούμε όμως σε αυτόν τον Μάρτιο ότι σε κάθε δυσκολία, σε κάθε πόλεμο, σε κάθε έναν που πετάει βόμβες και σκοτώνει αμάχους ότι υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας. Ο άνθρωπος.
Καλό μήνα. Με αγάπη και ειρήνη. Και όνειρα.
