Η δυσκολία κατάποσης και η αίσθηση ότι η φωνή μας κλείνει, είναι σημάδια κρυολογήματος. Τι γίνεται όμως, όταν τελικά δεν έχουμε κάποιο κρύωμα/ίωση και η κλειστή φωνή μας συνεχίζεται; Υπάρχει εξήγηση και αυτή είναι το γεγονός ότι, κάτι μας ενόχλησε.
Καλώς ήρθατε στη στήλη 5 λεπτά Ζεν. Αφιέρωσε 2 λεπτά στο να διαβάσεις αυτό το άρθρο και 5 στο να κάνεις όλα όσα πραγματεύεται. Χρειάζονται αλήθεια μόλις 5 λεπτά για ν’ ανοίξει και πάλι η κλειστή φωνή σου αν δεν είσαι κρυωμένος; Ναι και αυτό γιατί θα εκφράσεις μέσα σε 5 λεπτά αυτό που σε ενόχλησε, στο άτομο το οποίο το προκάλεσε.
Ο βραχνάς στον λαιμό, η γνωστή έκφραση, προέρχεται από την απουσία έκφρασής μας. Έχεις κάτι που θέλεις να πεις σε κάποιον πολύ έντονα, αλλά διστάζεις. Αυτό που αισθάνεσαι όμως συνεχίζει να υπάρχει και μάλιστα γιγαντώνεται, σαν μια ασίγαστη φωτιά. Όσο δεν το λες, τόσο ανεβαίνει στον λαιμό σου έτοιμο να ξεπηδήσει. Και εσύ το καταπίνεις και πάλι. Δεν το λες.
Συνήθως αυτό συμβαίνει, όταν γεγονότα και καταστάσεις μας έχουν ενοχλήσει και δεν το έχουμε εκφράσει. Όταν έχουμε παράπονο, ένταση, θυμό, νεύρα, απογοήτευση. Το τσάκρα του λαιμού μπλοκάρει και έτσι αισθανόμαστε ένα μόνιμο βράχνιασμα, συχνά σαν να μην μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα.
Και πράγματι δεν μπορούμε. Χρειάζεται να μιλήσουμε στο πρόσωπο το οποίο μας έχει προκαλέσει τον βραχνά. Κατέγραψε σε χαρτί τα κυριότερα σημεία που θέλεις να του εκφράσεις και διάβασέ τα μια φορά.
Πάρε θάρρος και ενέργεια από αυτό που αισθάνεσαι και σκέψου την ώρα που θα απελευθερωθείς από τη σκέψη, το άσχημο συναίσθημα και όλα την κλειστή φωνή. 5 λεπτά αρκούν για να μιλήσεις ουσιαστικά, να παραθέσεις το τι σε ενόχλησε και ν’ απαλλαγείς.
Η ελευθερία που θα αισθανθείς μετά, αξίζουν κάθε μια αποτίναξη του δισταγμού που σου έχει μείνει.
