Να βρισκόμαστε εκεί, που ανθίζει η καρδιά μας..Τα λεπτά, οι ώρες, τα χρόνια, οι αιώνες. Ατελείωτα και συνάμα τόσο λίγα.
Γράφει η Ελένη Πανταζοπούλου
Το πιο σπουδαίο πράγμα στην ζωή μας είναι η υγεία.
Το αμέσως επόμενο σπουδαίο, είναι ο χρόνος. Αυτός που όλα τα αποκαλύπτει, όλα τα φωτίζει και στο διάβα του φανερώνει την πραγματική αξία των πραγμάτων.
Καθημερινότητα, ρουτίνα, χαρές, λύπες, αγωνίες.
Κυλάει η ζωή μας πότε πολύ γρήγορα, πότε πιο αργά. Τρέχουμε να κατακτήσουμε την ευτυχία, την επιτυχία, με λίγα λόγια την ίδια την ζωή. Κάποιες φορές κερδίζουμε και κάποιες άλλες χάνουμε, C’est La Vie! Σκοντάφτουμε, μαθαίνουμε και προχωράμε.
Σε αυτόν τον δρόμο ο καθένας μας αναζητά διαφορετικά πράγματα.
Θέτει μικρούς ή μεγάλους προσωπικούς στόχους. Ο στοχασμός του κάθε ανθρώπου φυσικά διαφέρει.
Κάποιος θα προβληματιστεί , θα παλέψει, θα εμπνευστεί για τον σκοπό του και κάποιος άλλος θα επιλέξει να ζήσει χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και προβληματισμούς.
Είναι άλλωστε πολλοί οι άνθρωποι που χαρακτηρίζουν κλισέ την αυτοπαρατήρηση και την βαθιά ενδοσκόπηση του εαυτού τους.
Οποίο δρόμο κι αν έχουμε επιλέξει όμως είναι απαραίτητο να κάνουμε μια μικρή στάση.
Μια στάση για να δούμε που πραγματικά θελουμε να βρισκόμαστε. Το σωστό μέρος είναι μόνο ένα• εκεί που η καρδιά μας είναι γεμάτη. Εκεί θα επιτύχουμε όλους τους στόχους μας. Εκεί ο χρόνος θα έχει αξία.
Η χαρά θα είναι πάντα μεγάλη αλλά και η κάθε λύπη πιο απαλή. Όταν βρεθούμε στο σημείο που η καρδιά μας πραγματικά επιθυμεί να βρίσκεται, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα. Την κάθε πρόκληση, την κάθε δυσκολία, την κάθε μεγάλη επιτυχία.
Αξίζει να κάνουμε την στάση αυτή. Είναι η στάση της ζωης μας!
Αυτή που θα μας δείξει που πραγματικά είμαστε ευτυχισμένοι. Ποτέ να μην είμαστε κάπου μισοί. Όπου πηγαίνουμε, να πηγαίνουμε με ολόκληρη την καρδιά μας.
Και πάντα να επιδιώκουμε ένα πράγμα: «Να βρισκόμαστε εκεί, που ανθίζει η καρδιά μας»
Καλή εβδομάδα!
Ελένη Πανταζοπούλου
