Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Νάρκισσος ήταν ένας νέος που η ομορφιά του δεν άφηνε ασυγκίνητους ούτε τους θεούς. Στο τέλος ο ίδιος έπεσε θύμα του αυτοθαυμασμού του.
Όταν αντίκρισε το είδωλό του σε μια λίμνη, το ερωτεύτηκε τόσο πολύ, που καθηλώθηκε στην ίδια θέση μέχρι που τελικά πέθανε. Οι θεοί καταδίκασαν τον Νάρκισσο σε μια ζωή χωρίς ανθρώπινη αγάπη.
Στην θέση εκείνη, μετά τον θάνατό του, φύτρωσε το ομώνυμο άνθος, ο νάρκισσος, ως σύμβολο του εγωισμού, της ματαιοδοξίας, της αλαζονείας και της φθοράς.
Ο Νάρκισσος έχει ψυχολογικά θέματα και ελλείμματα.
Η ναρκισσιστική διαταραχή ή πιο απλά ναρκισσισμός, ανήκει στις διαταραχές προσωπικότητας. Τα άτομα με ναρκισσιστική διαταραχή έχουν μεγάλη εγωπάθεια, ματαιοδοξία και αυτό που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν τοξικές σχέσεις γύρω τους.
Οι νάρκισσοι υψώνουν φράχτη στη αγάπη γιατί πολύ απλά, δεν ξέρουν να αγαπούν.
Το παράδοξο είναι ότι ο ναρκισσισμός δεν είναι ούτε κακός, ούτε καλός.
Είναι ένα σταθερό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του ανθρώπου και ο βαθμός του διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Όλοι κρύβουμε ένα ναρκισσιστή, όμως από το καμάρι για τα χαρίσματά μας, μέχρι να επιζητούμε συνεχώς την προσοχή, η απόσταση είναι μεγάλη. Ο Νάρκισσος είναι απρόβλεπτος, ιδιότροπος, ασυνεπής και παράλογος.
Κατά βάση μέσα του ο Νάρκισσος αισθάνεται ότι οι ανάγκες του δεν αναγνωρίζονται και πως οι επιθυμίες του δεν ικανοποιούνται με αποτέλεσμα να μένουν μόνος στο τέλος.
Είναι δύσκολο να αποκτήσει αληθινή σχέση με τους άλλους και διακατέχεται από το αίσθημα της μοναξιάς.
Παρά το γεγονός ότι ο Νάρκισσος έχει μια φαινομενικά ισχυρή προσωπικότητα, οι ναρκισσιστές δεν έχουν έναν βασικό κύριο εαυτό. Κρύβονται πίσω από διάφορους μηχανισμούς και αυτό καταλήγει να μπερδεύει τους γύρω τους.
Η αυτο-εικόνα, η σκέψη και η συμπεριφορά τους είναι προσανατολισμένες σε άλλους, προκειμένου να σταθεροποιήσουν και να επικυρώσουν την αυτοεκτίμησή τους και τον εύθραυστο εαυτό τους.
Όπως ήταν στη μυθολογία και ο Νάρκισσος, οι ναρκισσιστές τείνουν να “αγαπούν” τον εαυτό τους σύμφωνα πάντα με το πώς αντανακλάται στα μάτια των άλλων.
Η υπερβολική αυτοπεποίθησή τους, η τελειομανία, η εμμονή και η αλαζονεία είναι απλά μια κουρτίνα που καλύπτει την αυτοθεραπεία που δεν επιδέχονται.
Είναι πολύ φοβισμένοι για να στρέψουν το βλέμμα τον εαυτό τους, και αυτό γιατί πιστεύουν ότι η αλήθεια που θα έβλεπαν θα ήταν καταστροφική.
Ο Sigmund Freud θεωρούσε ότι αποτελεί ένα φυσιολογικό στάδιο της ανάπτυξης ενός παιδιού, όμως εκτιμούσε πως, αν παραμείνει ως χαρακτηριστικό της προσωπικότητας μετά την εφηβεία, τότε είναι ένδειξη διαταραχής.
Ο Νάρκισσος είναι ένα άτομο που υπερεκτιμά τις δικές του ιδιότητες επειδή έχει υπερβολική ανάγκη τον θαυμασμό των άλλων.
Ο Νάρκισσος «κουβαλάει όλο τον κόσμο στο κεφάλι του». Δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από τον εαυτό του. Οι άλλοι είναι ασήμαντοι και αποτελούν απλά την προέκτασή του. Στην καρδιά αυτής της παθολογίας, βρίσκεται η ασυνείδητη δυσαρέσκεια του ίδιου του εαυτού.
Συναισθηματικά, μπορεί να είναι νεκροί, και να επιβεβαιώνονται από άλλους. Το λυπηρό είναι πως δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν την αγάπη που παίρνουν με αποτέλεσμα να αποξενώνουν εκείνους που τη δίνουν.
