Παραπλανητικός τίτλος σαν αυτούς που αγαπώ… Κάθε φορά που έρχομαι στο μέρος μου, την Ερμιόνη, η αδερφή μου ξέρει ότι θα έχει ένα βάρος παραπάνω γιατί όπως λέει πάσχω από το σύνδρομο των τριών “ποτέ”… Μάλλον έχει δίκιο.. Συγγνώμη Πετρούλα, σ’ αγαπώ!
Τι είναι αυτό το σύνδρομο όπως έχουμε ονομάσει; Θα το καταλάβετε σιγά σιγά… Αν είστε αυτός που ταυτίζεστε και πάσχετε και εσείς να ξέρετε ότι είστε πολύ ενοχλητικοί. Αν σκεφτήκατε κάποιο κοντινό σας πρόσωπο, κουράγιο…
1ο Ποτέ:
Μου δίνεις λίγο το τηλέφωνο σου γιατί δεν έχω μπαταρία; Μπορείς σε παρακαλώ να μου βρεις φορτιστή; Πάμε να φύγουμε νωρίτερα γιατί δεν μπορώ να μου κλείσει το τηλέφωνο; Ένα από τα μεγαλύτερα “κουσούρια” που μπορεί να έχει ένας εθισμένος άνθρωπος με το κινητό, είναι να μην έχει ποτέ μπαταρία. Σπάνε τα νεύρα του, τα σπάει στους γύρω του και έχει μονίμως έναν εκνευρισμό.
2ο Ποτέ:
Αχ έχεις τσιγάρα; Τα ξέχασα.. Αχ να κάνω λίγο από το δικό σου ηλεκτρονικό; Δεν έχει μπαταρία το δικό μου (βλέπε ποτέ 1). Δεν βρίσκω τα τσιγάρα μου στην τσάντα δώσε μου από τα δικά σου. Εκνευρισμός και νεύρα και από κάπου παίζει μια Άννα Βίσση με το τραγούδι Σχιζοφρένεια. Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που δεν έχουν τσιγάρα ποτέ. Μα ποτέ…
3ο Ποτέ:
Κλειδιά. Αυτά τα μικροσκοπικά πράγματα που μπαίνουν σε κάτι μικρές τρύπες που είναι τοποθετημένες στις πόρτες για να μπεις σπίτι πχ; Ε, δεν ξέρω τι είναι. Σίγουρα κάτι αναγκαίο που πάντα χάνω ή ξεχνάω. Δεν είμαι μόνη μου σε αυτό, ξέρω ότι ταυτίζεστε. Πρέπει όμως να είμαστε πιο συνεπείς γιατί οι δικοί μας άνθρωποι θα μας κόψουν την καλημέρα αν συνεχίσουμε να τους ξυπνάμε τα μεσημέρια ή τα χαράματα, αν τους γυρίζουμε από την βόλτα τους επειδή απλά είμαστε ανεύθυνοι και δεν φροντίσαμε να πάρουμε μαζί μας τα κλειδιά.
Αυτά αποτελούν το σύνδρομο των 3ων Ποτέ που λέει η αδερφή μου ότι πάσχω. Ταυτίζεστε;
