Το ρολόι δείχνει 10 το βράδυ και ακόμα έχεις 180 παλμούς από την υπερένταση της δουλειάς και της πίεσης που ασκείς στον οργανισμό σου με τα “διάφορα”. Άλλη μια μέρα τελείωσε και το μόνο που στριφογυρίζει στο μυαλό μας είναι το… «σπίτι μου, σπιτάκι μου»
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα
Η καθημερινότητα είναι σκληρή και ατελείωτη. Η κάθε μέρα έχει υποχρεώσεις, δουλειά, άπειρα τηλέφωνα και emails. Στρες και όλα αυτά που μας κάνουν να παίρνουμε βαθιές ανάσες – καμιά φορά κάτι για τον πονοκέφαλο ή εναν γνωστό να μας ξεματιάσει- . Ωστόσο, ας κάνουμε έναν σταυρό γιατί άλλοι άνθρωποι στις μέρες που διανύουμε, περνούν πιο δύσκολα… πολύ πολύ δύσκολα. Το ότι ζούμε την κάθε μέρα, όσο δύσκολη και φορτική αν είναι, την ζούμε… Πόσο μάλλον που μετά έχουμε ένα ζεστό σπιτάκι να μας περιμένει..
Ξυπνητήρι από τις 7 για να τα προλάβεις όλα. Μαθήματα, δουλειές στο σπίτι, λίγη γυμναστική, φαγητό στον φούρνο να πάρεις μαζί και τρέχεις να προλάβεις το 24ωρο. Πας στην δουλειά και σκέφτεσαι τι θα πρέπει να κάνεις, πως θα περάσει η μέρα. Το ότι πρέπει να είσαι σωστός και συνεπής είναι από μόνο του μια ευθύνη που μας βαραίνει. Άλλη μια μέρα που πρέπει να αποδείξεις σε εσένα και τους γύρω σου ότι πρέπει να τα καταφέρεις. Ό,τι δουλειά και αν κάνεις, όπου και αν πρέπει να πας.
Δεν είναι όλα μαύρα όμως. Γελάς και περνάς καλά σε διάφορες «φάσεις» του 8ωρου, 10ωρου … Η ευτυχία είναι στιγμές έτσι και αλλιώς.. Πόση ευχαρίστηση και ευτυχία νιώθεις όταν τελειώνεις σιγά σιγά την μέρα – νύχτα και έρχεται η ώρα να πας σπίτι σου σπιτάκι σου; Απλά να κοιτάζεις το ταβάνι; Πόσο πλήρης νιώθεις ότι τα κατάφερες και το μόνο που σε περιμένει είναι ο καναπές σου και ένα ωραίο ζεστό μπάνιο;
Το σπίτι μου, σπιτάκι μου δεν είναι φράση. Είναι ιδέα! Όπως ανέφερα και παραπάνω η ευτυχία είναι στιγμές. Μια πάστα σοκολάτα, μια αγκαλιά με τον σύντροφο σου και μια ωραία ταινία είναι η μεγαλύτερη ανάπαυλα που θα μπορούσες να έχεις από μια φορτική ημέρα. Απόλαυσε το!
