Νίκος Πορτοκάλογλου. Ένα όνομα, μια μουσική ιστορία. Μια ιστορία που είναι λαμπρή, σεμνή και αντέχει στον χρόνο. Ο “κλείνω και έρχομαι, έρχομαι φτάνω” που μας υπενθυμίζει ότι τα καράβια μας καίμε και μόνοι, οδηγάμε μόνοι, σήμερα κλείνει τα 65. Νίκο Πορτοκάλογλου, σ’ ευχαριστούμε.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου γεννήθηκε στον Βόλο στις 30 Δεκεμβρίου του 1957 και προέρχεται από προσφυγική οικογένεια. Έζησε και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του όταν ήταν τεσσάρων ετών. Η αγάπη του για την κιθάρα εκδηλώθηκε στα πρώτα εφηβικά του χρόνια. Τότε απόκτησε την πρώτη του κιθάρα και άρχισε να μελετά μόνος επί ώρες, ακούγοντας και τραγούδια των Rolling Stones, Beatles, Τζίμι Χέντριξ, Μπομπ Ντίλαν κ.ά.Στα πρώτα χρόνια του λυκείου συμμετείχε στο συγκρότημα που δημιούργησε με συμμαθητές του και το οποίο έπαιζε κυρίως τα νεανικά τραγούδια της εποχής.
Το 1980 ίδρυσε το συγκρότημα Φατμέ μαζί με τους φίλους του Οδυσσέα Τσάκαλο (ντραμς) και Δημήτρη Καλατζή (μπάσο).
«Για μένα η οικογένειά μου είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός και η μεγαλύτερη επιτυχία μου. Η σύζυγός μου μού κάνει αμείλικτη κριτική. Είμαι από τους βιαστικούς. Παντρευτήκαμε σε ηλικία 25 ετών. Του χρόνου θα κλείσουμε 40 χρόνια γάμου. Ό,τι παντρεύτηκα μικρός ήταν το καλύτερο πράγμα που έκανα, χωρίς δισταγμό» είπε, καθώς πλέον είναι και παππούς. Είχε δηλώσει ο ίδιος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, Ενώπιος Ενωπίω.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου είναι ένας ταπεινός άνθρωπος που δεν ήθελε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Άλλωστε γιατί να τα θέλει; Όταν έχεις καταφέρει να δώσεις συναισθήματα σε έναν ολόκληρο λαό, τα φώτα φαίνονται λίγα.
