Η υπεραναλυτική σκέψη ή αλλιώς overthinking, είναι μια κατάσταση στην οποία το άτομο σπαταλά πάρα πολύ χρόνο για να σκεφτεί είτε κάποιο σημαντικό πρόβλημα ή ακόμα και μια απλή συνθήκη της καθημερινότητας.
Ακόμη, το άτομο που υπεραναλύει καταστάσεις, συνηθίζει να αναλώνεται και σε υποθετικά σενάρια που πολλές φορές, μπορεί να μη γίνουν ποτέ πραγματικότητα.
Γιατί ορισμένοι άνθρωποι υπεραναλύουν τις καταστάσεις;
Συνήθως το overthinking προκαλείται από το άγχος, έτσι είναι μαθηματικά βέβαιο πως όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας υπήρξαμε overthinkers. Αυτό μπορεί να συνέβη στα μαθητικά ή φοιτητικά μας χρόνια, σε κάποια σχέση που δεν νιώθαμε ασφαλείς ή πριν από κάποια συνέντευξη για δουλειά. Οτιδήποτε μας δημιουργεί άγχος και στρες μπορεί να μας κάνει να υπεραναλύουμε καταστάσεις και να δημιουργούμε φανταστικούς διαλόγους και υποθετικά σενάρια στο μυαλό μας.
Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένοι άνθρωποι που έχουν κάνει το overthinking αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Νιώθουν υποχρεωμένοι να σκεφτούν την παραμικρή λεπτομέρεια και την κάθε πιθανή επιλογή πριν από οποιαδήποτε απόφαση. Θέλουν να είναι προετοιμασμένοι για τα πάντα, να τα έχουν ήδη σκεφτεί όλα και αγωνιούν για το ανέλαβαν τελικά τη σωστή απόφαση.
Αν υπεραναλύεις κι εσύ τα πάντα στην καθημερινότητά σου, δες πώς θα περάσεις σε έναν νέο τρόπο σκέψης, χωρίς να γεμίζεις το μυαλό σου με περιττά σενάρια
Ζήσε το τώρα
Οι overthinkers αναλώνουν πολύ χρόνο σκεπτόμενοι τόσο καταστάσεις του παρελθόντος, όσο υποθετικά σενάρια του μέλλοντος, με αποτέλεσμα να χάνουν το παρόν. Εστίασε στο παρόν, ζήσε την κάθε στιγμή, χωρίς να σκέφτεσαι τόσο έντονα το τι επίδραση θα έχει μελλοντικά η κάθε σου ενέργεια.
Μερικά πράγματα στη ζωή, θέλουν απλά αυθορμητισμό!
Δράσε γρήγορα
Η υπερβολική σκέψη συνήθως συνοδεύεται και από ελάχιστη δράση. Αυτό συμβαίνει γιατί σε κάθε παρακλάδι σκέψης που ακολουθούμε, συναντάμε – υποθέτουμε και μια δυσκολία ικανή να δικαιολογήσει μέσα μας την μη δράση. Η υποτιθέμενη δυσκολία δικαιολογεί την αδράνεια.
Μοιάζει σαν ο μόνος σίγουρος τρόπος να μην πάει κάτι στραβά ή να μην κάνουμε λάθος, είναι να μην κάνουμε τίποτα και να συνεχίσουμε να αναζητούμε μέσα στο μυαλό μας την ιδανική λύση.
Συχνά αποδεικνύεται ωστόσο πιο αποτελεσματικό και σίγουρα λιγότερο ψυχοφθόρο το να δρομολογήσουμε ενέργειες σε εύλογο χρονικό διάστημα και να αφήνουμε την πραγματικότητα να εξελιχθεί.
Ασχολήσου με υπαρκτά προβλήματα
Αρκετά συχνά χανόμαστε στις σκέψεις μας και αγνοούμε τα σημαντικά προβλήματα που μας συμβαίνουν πραγματικά.
Για κάποιο λόγο τα υποτιθέμενα σενάρια της φαντάζουν πιο σημαντικά από τα προβλήματα που πραγματικά έχουμε. Για πολλούς μάλιστα, αυτό είναι και ένας μηχανισμός άμυνας ή και άρνησης να δεχτούν πως κάτι πάει όντως λάθος στη ζωή τους.
Έτσι όμως τι καταφέρνουμε; Δεν δρούμε, δεν παίρνουμε αποφάσεις, δεν δρομολογούμε αλλαγές. Αφηνόμαστε στις σκέψεις μας και στα συναισθήματα που την συνοδεύουν: φόβο, άγχος, στεναχώρια.
Ενδεχομένως να διαπιστώσουμε πως το να ονοματίσουμε τα προβλήματα μας στο παρόν και να αναλάβουμε την ευθύνη της επίλυσης τους μας γεννά υπέρμετρο άγχος καθώς μας προσανατολίζει προς στη δράση. Ωστόσο το άγχος αυτό μπορεί να γίνει παραγωγικό και δημιουργικό.
Η διαχείριση του άγχους όμως μετατρέπεται σε βάθος χρόνου μια πολύ χρήσιμη δεξιότητα: αυτή της επίλυσης προβλημάτων.
Το να εντοπίζεις το πραγματικό πρόβλημα σε μια κατάσταση, να διερευνάς τις ενδεχόμενες λύσεις, να εφαρμόζεις την βέλτιστη δυνατή και να αξιολογείς το τελικό αποτέλεσμα είναι μια δεξιότητα ζωής που πρέπει να έχεις.
