Δεν έχουν προηγούμενο οι κατηγορίες που κάνουν τα παιδιά που είχαν φιλοξενηθεί στις δομές της «Κιβωτού του Κόσμου» για τους ξυλοδαρμούς τις τιμωρίες τις απειλές και την σεξουαλική κακοποίηση που δεχόντουσαν.
Στα σχόλια που έκαναν στην δημοσίευση του παιδαγωγού Χρόνη Χλίτσιου που μιλά για τα όσα συνέβησαν στην Δομή της Κιβωτού στον Βολο στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, τα παιδιά καταγγέλλουν και επώνυμα τα όσα έζησαν στην «Κιβωτό του Κόσμου» κατονομάζοντας δύο άντρες με τα ονόματα Πασχάλης και Πέτρος.
Αυτά είναι μερικά από τα πολλά σχόλια από τα παιδιά που έζησαν στην «Κιβωτό του Κόσμου» κάτω από την εν λόγω δημοσίευση:
«Συγχαρητήρια για το θάρρος σας!!! Νιώθω μεγάλη ευχαρίστηση που επιτέλους κάποιος βγήκε και είπε όλα όσα συμβαίνουν πίσω από τις “κάμερες”. Σαν παιδί που έζησα εκεί 7 χρόνια έχω περάσει από αρκετή βία και κυρίως ψυχολογική. Εύχομαι να βρεθεί η δικαιοσύνη και αν χρειαστεί θα είμαι εδώ ήταν να υπερασπιστώ όλα τα παιδιά! Χίλια μπράβο σας κύριε Χρόνη».
«Συγχαρητήρια. Επιτέλους κάποιος βρήκε το θάρρος να πει τι πραγματικά συμβαίνει και έδωσε θάρρος και σ’ εμάς που το ζήσαμε να μιλήσουμε λίγο παραπάνω. Ως παιδί που έζησα αρκετά χρόνια εκεί μέσα και έχω δεχτεί κι εγώ ψυχολογική/σωματική βία, έχω να πω πως αν ρωτήσεις όλα τα παιδιά εκεί μέσα, όλα θα έχουν κι από κάτι να σου πουν. Όπως έχω κι εγώ.
Ο φόβος και η τρομοκρατία που επικρατούν εκεί μέσα αν τυχόν “ανοίξεις το στόμα σου”, δεν περιγράφεται. Όσο για αυτ@ που λένε “πού είναι ο πάτερ Αντώνιος;”, να ξέρετε ότι αυτός είναι ο πρώτος που τα ξέρει όλα και ο πρώτος που κάνει τα στραβά μάτια. Αυτά είχα να πω προς το παρόν. Εύχομαι και ελπίζω όλο αυτό να πάρει μεγάλη διάσταση και να δικαιωθούν όλα τα παιδιά της κιβωτού. Ακόμη κι όσοι φύγαμε και ξεφύγαμε από αυτό. Είμαι σίγουρη ότι όλα μας, μας τρώει το άδικο»
«Έχω να σας πω και εγώ ένα Μεγάλο μπράβο. Σαν παιδί που ήμουν εκεί 7 χρόνια είδα τόσα πολλά τα μάτια μου . Και ήμουν θύμα κακοποίησης όταν ήμουν 16 ετών. Και δεν βγει παραέξω, με λέγανε τρελό και αλήτη όταν τα έλεγα αυτά .Όπως μου φάγανε και μια αποζημίωσή όταν έσπασα τα πόδια μου με νάρκωσαν με τα χάπια τους όταν πονούσα και μου λέγανε υπέγραψε εδώ και δεν έβλεπα για να διαβάσω και μου λέγανε δεν εμπιστεύεσαι τον πάτερ που σε μεγαλώνει τόσα χρόνια;».
«Έχω ματιά και βλέπω και έζησα μέσα πολλά χρόνια… όταν βάζουν στα μικρά παιδιά πιπέρι στο στόμα και τους βάζουν τιμωρία στο υπόγειο και κλειστά φώτα και τους ρίχνουν χαστούκι λέγοντας αν ξανά φωνάξεις θα έρθει η αστυνομία να σε πάει από εκεί που σε πήρε, νομίζω ότι είναι κάτι πολύ κακό. Όταν περνούν τα παιδιά και τους λένε θα φάτε τιμωρία και τους βάζουν να κουβαλάνε τα ψυγεία τους με τα χέρια στις σκάλες. Και θα σας πως δύο τρία περιστατικά.
Μας έλεγαν να τους βλέπουμε όλους σαν αδέρφια μας, όταν χτύπησα όμως είπαν στα παιδιά πως δεν θα πάει κανείς στο νοσοκομείο γιατί δεν έχετε καμία δουλειά εκεί. Και ήρθαν δύο καλοί μου φίλοι, τους έκοψαν τα τρόφιμα για δύο μήνες και δεν τους δίνανε τίποτα… όταν χτύπησα και έγινα ψιλό καλά και πήραν την υπογραφή που θέλανε με πέταξαν έξω με τον τρόπο τους…μου είπαν θα πας στην δουλειά σου σιγά σιγά ξανά και θα πιάσεις ένα σπίτι να νοικιάσεις θα σε βοηθάμε εμείς.
Εγώ τους πίστεψα και πήγαινα, αλλά δεν είχα βοήθεια και δεν είχα αρκετά χρήματα για να πληρώνω το ενοίκιο μου».
