«Έλεγα πως εάν δώσεις όλο σου το είναι, θα το πάρεις πίσω ενώ στη προσωπική ζωή δεν είναι έτσι, αλλά μπορεί να φας τα μούτρα σου. Τώρα δεν πιστεύω πως είναι ή το ένα ή το άλλο. Αν διαταρασσόταν η ζωή μου επειδή λείπω για δύο μήνες, τότε δεν είχε βάση η σχέση. Τρεις μήνες δεν αλλάζουν μία σχέση. Παράλληλα με τη δικιά μας αγάπη, έχουμε ακόμα έναν έρωτα, τη δουλειά. Όταν βλέπω τον Γιάννη να πηγαίνει χαρούμενος στο θέατρο, δεν με νοιάζει και 1 η ώρα να έρθει και να τον δω μετά. Είναι ωραία που έχουμε και οι δύο την ίδια νοοτροπία. Γυρίζω από Θεσσαλονίκη και έρχομαι με άλλον αέρα», αποκάλυψε αρχικά η Κατερίνα Γερονικολού.
Μίλησε όμως, και για το πώς ήρθε με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη πιο κοντά ενώ αναφέρθηκε και στην επιτυχημένη ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί, το «Κουραμπιέδες με μέλι».
«Τον ήξερα ως συνεργάτη σε δουλειές. Όταν χώρισε βρεθήκαμε σε μία κοινή έξοδο με συναδέλφους και νομίζω αφεθήκαμε. Προχθές είχε βάλει η τηλεόραση το ‘’Pretty Woman’’ και την είδα. Είναι σαν να γυρνάς σπίτι σου, νιώθεις άνετα όταν βλέπεις τέτοιες ταινίες. Αυτό συμβαίνει και με το ‘’Κουραμπιέδες με μέλι’’. Τα παιδιά συγκινούνται με την ταινία και χαίρομαι γιατί αυτό σημαίνει πως κάποια πράγματα είναι κοινά για όλους».
Για τη Μιμή Ντενίση, είπε:
«Κάτι συμβαίνει, έχουμε μία απίστευτη χημεία. Κάνουμε ένα αστείο μεταξύ μας, πως ‘’μόνο έρωτα δεν κάνουμε’’. Είναι πολύ εύκολο να είσαι δίπλα της. Νιώθω ότι μαζί της περνάω τέλεια. Μας απασχολούν τα ίδια πράγματα και έχω μάθει πολλά δίπλα της. Κάθε θεατράνθρωπος που έρχεται δίπλα μου, απορροφώ πράγματα. Συνεργαζόμαστε 14 χρόνια, ήταν η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση. Ήμουν μαθήτρια του Βλαδίμηρου Κυριακίδη και μου έλεγε πως υπάρχει ένας ρόλος που μου πάει πολύ στο έργο και μου έδωσε τον αριθμό της Μιμής Ντενίση. Την πήρα και μου είπε πως είχε κλείσει τον ρόλο. Μάλιστα, τον είχε πάρει η Βάσω Λασκαράκη. Και όταν έφυγε η Βάσω με πήρε να πάω», αποκάλυψε η Κατερίνα Γερονικολού.
Για την επιτυχημένη θεατρική παράσταση «Κι από Σμύρνη…Θεσσαλονίκη», είπε:
«Η παράσταση είναι με αφορμή την ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης. Έγινε τότε η ανταλλαγή πληθυσμών. Το έργο ξεκινάει με εμάς να μπαίνουμε σε ένα σπίτι Τούρκων για την ανταλλαγή. Τους αρέσει γιατί είναι η ιστορία των παππούδων τους. Όλοι έχουν κάτι από τον εαυτό τους. Πιστεύω πως πρέπει να έρχονται και σχολεία. Υπάρχει πολύ συναίσθημα και φόρτιση».
