Αν σας λέγαμε ότι έρευνες παγκοσμίως λένε ότι 1 στους 6 άντρες στην Ευρώπη έχει υποστεί βιασμό, ότι η λεκτική βία κατά αντρών έχει αυξηθεί κατά 47% σε Ελλάδα και Ευρώπη κι ότι το 32,4 % γυναικών ανάμεσα σε 142 ζευγάρια πρόσφατης έρευνας παραδέχτηκε ότι έχει κακοποιήσει λεκτικά και σωματικά τον σύντροφο της τουλάχιστον μια φορά χωρίς να βρίσκεται σε θέση άμυνας;
Γράφει ο ψυχολόγος Πάνος Πλουμίδης
Κι όμως ο βιασμός δεν έχει φύλο, ο βιασμός δεν είναι ένα στερεότυπο και ο βίαιος άνθρωπος θα βρει δρόμο να εκφράσει τη διαταραγμένη του σχέση με την αγάπη και την εξουσία είτε είναι άντρας είτε γυναίκα.
Οι άντρες βιάζονται και αυτοί, είτε ως παιδιά είτε ως έφηβοι είτε ως νέοι είτε ως ηλικιωμένοι. Οι άντρες κακοποιούνται και από τα δύο φύλα τόσο σωματικά όσο και λεκτικά και είναι ένα φαινόμενο στο οποίο δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια λόγω στερεοτυπικών αντιλήψεων για το βιασμό.
Ένας άντρας μπορεί να κακοποιηθεί με πολλούς τρόπους που αφορούν τόσο στον συναισθηματικό του εκβιασμό, όσο και στη σωματική και λεκτική βία εναντίον του χωρίς κατά ανάγκην ο ίδιος να έχει πολλές φορές δικαίωμα να το εκφράσει αυτό κοινωνικά καθώς υπάρχει η στερεοτυπική αντίληψη ότι ο άντρας είναι ισχυρός και παντοδύναμος, πάντα σε ισχύ πανέτοιμος να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Αυτό δεν είναι παρά μια πλάνη.
Οι άντρες κλαίνε, οι άντρες πληγώνονται ,οι άντρες εξαπατούνται, οι άντρες τιμωρούνται και εξευτελίζονται σαν προσωπικότητες συχνά με τον ίδιο τρόπο που το υφίστανται και οι γυναίκες και για αυτό ακριβώς το λόγο οφείλουμε σαν οργανωμένη κοινωνία που σέβεται τον συνάνθρωπο να σκεφτόμαστε πάντα με γνώμονα το δίκαιο και όχι το αναμενόμενο και στερεότυπο.
Θα μου πείτε ότι στην περίπτωση της λεκτικής και σωματικής βίας είναι κατανοητό πως μπορεί να υπάρξει ένας άντρας ως θύμα. Στη περίπτωση του βιασμού όμως; Μπορεί μια γυναίκα να επιβάλει τη σεξουαλική πράξη σε έναν άντρα;
Η απάντηση είναι φυσικά μπορεί, και μάλιστα η νομοθεσία από το 1984 έχει αναθεωρηθεί κι ενώ μέχρι τότε προστάτευε μόνο τις γυναίκες έναντι του βιασμού, με την αναθεώρηση προστατεύει επάξια και τους άντρες ως θύματα αναγκαστικής σεξουαλικής συνεύρεσης, πεολειχίας ή αυνανισμού παρά τη θέληση τους όπως και τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας ή μέσω της χρήσης του διαδικτύου.
Βέβαια τα στερεότυπα δυστυχώς σαμποτάρουν συχνά τη θέση και το δικαίωμα του ανθρώπου στη σεξουαλική ελευθερία ανεξαρτήτως φύλου, γιατί και οι ίδιοι οι άντρες στην είδηση ότι κάποιος άντρας έχει βιαστεί συχνά κάνουν σχόλια αποδοκιμασίας και εμπαιγμού και ότι είναι κάτι που ο καθένας θα ονειρευόταν.
Η αλήθεια όμως είναι σκληρή και η κλινική πράξη αποδεικνύει καθημερινά στους ψυχολόγους πόση ανάγκη προστασίας και σεβασμού έχουν και τα δύο φύλα ανεξαιρέτως και πως ο αδύναμος άνθρωπος δεν έχει φύλο αλλά αποκλειστικά και μόνο ανάγκη αποδοχής και ενίσχυσης.
Τέλος, για την ιστορία να πούμε ότι η αντρική στύση και εξπερμάτηση δεν είναι πάντα ελεγχόμενη από τους γνωστικούς και συναισθηματικούς μηχανισμούς, όπως και ο ερεθισμός στη γυναίκα οπότε δεν είναι καθόλου σπάνιο να έχουμε μια στύση δια της οδού του εξαναγκασμού χωρίς της ψυχική συναίνεση αλλά και μια ύγρανση του κόλπου στη περίπτωση του βιασμού σε γυναίκα, γεγονότα που δεν αναιρούν ούτε τη φύση ούτε την αγριότητα και τις ψυχικές συνέπειες ενός βιασμού κι ότι η δια βίας πρόκληση σεξουαλικού ερεθισμού δεν έχει φύλο αλλά μόνο θύματα και ανάγκη μιας κοινωνίας που προστατεύει και αγαπά.
